بررسی میزان مشارکت شهروندان در طرح‌های گردشگری (مطالعۀ موردی منطقۀ 22 شهر تهران)

توسعة گردشگری را صرفاً نمی‌توان با مؤلفه‌های مستقیم اقتصادی و مادی تضمین کرد و برای پیشرفت، شرکت جامعة محلی از جمله نیروهای فکری و یدی گروه‌های مختلف نیز نیاز است. مقالۀ حاضر قصد دارد به بررسی مشارکت مردم محلی در فعالیت‌های گردشگری منطقۀ 22 شهر تهران بپردازد. روش بررسی، تلفیقی از روش کتابخانه‌ای و میدانی است؛ جامعۀ آماری با استفاده از فرمول کوکران به‌ترتیب 170 نفر بازدیدکننده و 150 نفر مردم بومی‌اند که به صورت نمونه‌گیری هدفمند و نیز روش نمونه‌گیری سهمیه‌ای انتخاب شده‌اند. میانگین جذابیت گردشگری منطقه متوسط است و مردم محلی در فعالیت‌های مربوط به گردشگری هیچ نقشی ندارند. این در حالی است که آنان علاوه بر نگرش مثبت به گردشگری، برای مشارکت با شهرداری منطقه علاقه دارند. برای پایدار‌شدن گردشگری منطقه و ارتقای سطح جاذبه‌ها، استفاده از مشارکت شهروندان یکی از بهترین گزینه‌هاست، اما هنوز کارهای جدی در این زمینه صورت نگرفته است.